Przedmiot INTELIGENCJA EMOCJONALNA jest obowiązkowym przedmiotem od klasy 1 do 8.

Ponadto każdego dnia zachęcamy dzieci  dzieci do dołączania do ćwiczeń uważności.

Realizując projekty, współpracujemy z ekspertami z różnych dziedzin, a szkoła otwiera się na zewnątrz. Projekty dają nauczycielom możliwość poruszania tematów spoza własnej dziedziny i rozwijania różnych koncepcji uczenia. W pracy nad projektem uczniowie mogą samodzielnie sterować procesami uczenia się i eksperymentować za pomocą pytań. Cele projektu są otwarte, a uczniowie określają je i osiągają w trakcie jego realizacji. Każdy uczestnik projektu może poszukiwać swojej własnej drogi do odkrycia i zrozumienia zawartych w nim problemów, gdyż każdą kwestię można badać i rozpatrywać na różne sposoby.

Potrzebna jest dzieciom aby się skoncentrować.

Pod czas pracy własnej kiedy dzieci pracują indywidualnie bądź grupowo ważne jest aby być cicho, mogą ze sobą rozmawiac, mogą się przemieszczać.

Ważne jest abyśmy pamiętali że nagła głośna wypowiedź  jednego dziecka wybija z koncentracji pozostałe dzieci.

Jest pomocnikiem, doradcą oraz sługą dziecka w jego drodze do dorosłości. Obserwuje, podpowiada, ale nie przejmuje aktywności za dziecko, nie narzuca swojej obecności.

Pomaga gdy jest o to poproszony. Pomaga, ale nie wyręcza.

Daje dziecku możliwość doświadczania. Pokazuje i pozwala spróbować.

Czeka na sygnały od dziecka i reaguje na nie. Nie krytykuje, nie poprawia – pokazuje. Nie musi chwalić. Wystarczy, że całym sobą pokazuje, że akceptuje poczynania dziecka.

Nauczyciel wprowadza reguły funkcjonowania grupy. Wspólnie z dziećmi ustala zasady pracy. Później pilnuje by były one przestrzegane.

Ważne jest jego zachowanie, to jak się wyraża. Dzieci będą go naśladować. Prowadzi obserwacje każdego dziecka, aby wiedzieć czemu poświęcić więcej uwagi, dążąc do harmonijnego rozwoju dziecka.

Ważnym elementem w pracy nauczyciela Montessori jest cisza, która przejawia się spokojem, dbałością o porządek, uważnością w działaniu, umiejętnością słuchania i taką organizacją pracy, która umożliwia dzieciom przeżycie polaryzacji uwagi – długotrwałej koncentracji nad zadaniem.

WOLNEGO WYBORU PRACY. W warunkach „przygotowanego otoczenia” dziecko może wybrać: przedmiot – materiał rozwojowy, dydaktyczny, miejsce (ma swobodę poruszania się), tempo i czas uczenia się – działania (ma swobodę dysponowania czasem), formę aktywności: indywidualną, partnerską czy grupową.

PORZĄDKU. Dzięki tej zasadzie dzieci uczą się, że każdy przedmiot ma swoje stałe miejsce, a po skończonych zajęciach należy zadbać o odłożenie z powrotem używanych przedmiotów. Zamiłowanie do ładu i harmonii porządkuje myśli i uczucia dziecka.

OGRANICZENIA. Określony materiał edukacyjny występuje w jednym egzemplarzu. Stwarza to okazję do rozwijania umiejętności czekania, cierpliwości. To dobra lekcja dla formowania charakteru. Dzieci poznają społeczne granice dla swojego działania.

Uczą się też zachowania reguł społecznych: nie rań innych (ani słowem ani czynem), nie niszcz – szanuj przedmioty w twoim otoczeniu, nie przeszkadzaj – szanuj pracę swoją i innych, szanuj prawa innych osób.

WOLNOŚĆ DZIAŁAŃ KAŻDEGO DZIECKA OGRANICZONA JEST WOLNOŚCIĄ INNYCH DZIECI.

Uczy się ono dostrzegania tego, że nie jest samo, że obok pracują inni. Nie może rozpraszać ich mówiąc głośno, biegając lub hałasując.

JAKIE JEST PODEJŚCIE DO ŚWIATA W EDUKACJI MONTESSORI?

Kiedyś świat zmieniał się powoli. Różnica między warunkami w jakich żyli rodzice, a tymi w jakich żyły ich dzieci nie była duża. Dziś postęp cywilizacji, techniki i wiedzy jest tak ogromny, a tempo zmian tak duże, że nie wiemy do jakiej przyszłości przygotowujemy dzieci. Wiedza, którą moglibyśmy im przekazać, z całą pewnością będzie dla nich w życiu dorosłym bezużyteczna.

Dlatego w pedagogice Montessori przygotowujemy dzieci do życia nie tylko poprzez wiedzę, ale przede wszystkim poprzez mądrość. Celem edukacji montessoriańskiej jest przygotowanie dzieci do samodzielnego myślenia, zaangażowania w to co robią, kończenia rozpoczętej pracy, umiejętnosci komunikacyjnych, umiejętnosci współdziałania z innymi. Chcemy wychować człowieka, który zna swoje prawa i respektuje prawa innych.

Współczesny świat promuje ludzi intensywnie dążących do osiągania celów, którzy wysoko stawiają sobie poprzeczkę. Jednak w tym świecie wielu tak zwanych ludzi sukcesu wiedzie życie skoncentrowane na współzawodnictwie zamiast na partnerstwie, relacje są zbudowane wokół hierarchii siły i wpływów. W świecie, w którym żyjemy, wielu ludzi, których uważamy za ludzi sukcesu, wykazuje tendencję do egocentryzmu, materializmu i nie są ani szczególnie szczęśliwi, ani nie wiodą zrównoważonego życia.

CO DAJE DZIECIOM EDUKACJA MONTESSORI?

W trakcie lat spędzonych w placówkach Montessori dzieci zdobywają ogromne poczucie własnej wartości, stają się niezależne, zdobywają przekonanie, że są zdolne do uczenia się nowych rzeczy, opanowywania nowych umiejętności, rozwiązywania problemów. Uczą się działania bez przemocy oraz pokojowego rozwiązywania konfliktów, jak przewodzić, a także jak być częścią zespołu. Uczymy je wspierać się nawzajem.

W edukacji Montessori staramy się przekazać dzieciom, że należą do tego świata, że są częścią czegoś większego niż one same, nie odbierając im jednocześnie poczucia własnej mocy oraz osobistej odpowiedzialności. Naszym celem jest zaszczepienie w nich zachwytu i ciekawości. Nie jest to czynione w sposób, który sprawia, że dzieci czują się małe i bezsilne, ale raczej poprzez uświadomienie, że każde życie ma wartość i każde życie ma cel. Nasze dzieci uczą się, że musimy odnosić się z szacunkiem do siebie nawzajem i dbać o świat, który nas otacza.

Dzieci Montessori uczą się, że ich pomysły mają wartość, a ich decyzje są ważne, że ludzie popełniają błędy, ale możemy z nich wyciągać wnioski. Uczą się, że musimy brać odpowiedzialność za nasze działania oraz – tam gdzie jest to możliwe – próbować naprawić skutki naszych błędów.Są to bardzo mocne lekcje, wykraczające daleko poza zwykłe zapamiętywanie faktów i formułek, oraz poza zakres zwykłego programu szkolnego.

Dzieci montessoriańskie potrafią słuchać, umieją też zadawać pytania, łatwo dopasowują się do zmian – są elastyczne w myśleniu i działaniu, rozwiązują złożone problemy, nawiązują pozytywne interakcje społeczne oraz przestrzegają zasad.

Są to jedynie niektóre z korzyści, zdobywanych przez dzieci dzięki Montessori.

Wszystkiemu temu towarzyszy słynne poczucie humoru dzieci montessoriańskich oraz tendencja by nie zachwycać się ślepo wszystkim, co pokazuje autorytet. One uczą się pytać o wszystko i każdego. Czasami zadają kłopotliwe pytania. Wśród montessoriańskich rodziców funkcjonuje stare powiedzenie: „Żeby wychować montessoriańskie dziecko, trzeba być odważnym rodzicem”. Te dzieci myślą i mówią za siebie. Tak naprawdę – one nie uważają się za dzieci.

• Dzieci uczą się wszystkiego, co dzieje się w ich otoczeniu
• Jeśli często krytykujesz dziecko, ono nauczy się oceniania innych
• Jeśli regularnie doceniasz dziecko, ono nauczy się doceniania
• Jeśli dziecku okazuje się wrogość, ono nauczy się walczyć
• Jeśli jest się uczciwym wobec dziecka, ono też będzie uczciwe
• Jeśli dziecko jest często wyśmiewane, stanie się osobą nieśmiałą
• Jeśli dziecko rozwija się w poczuciu bezpieczeństwa, nauczy się ufać innym
• Jeśli dziecko jest często oczerniane, rozwinie się w nim niezdrowe poczucie winy
• Jeśli pomysły dziecka są regularnie akceptowane, ono nauczy się czuć dobrze samo ze sobą
• Jeśli jest się przychylnym dziecku, ono nauczy się cierpliwości
• Jeśli dziecko jest wspierane w tym co robi, nabierze pewności siebie
• Jeśli dziecko żyje w przyjaznym środowisku i czuje się potrzebne, nauczy się znajdować miłość
• Nie mów źle o swoim dziecku, ani wtedy, gdy jest blisko, ani wtedy gdy nie ma go w pobliżu
• Koncentruj się na rozwoju tego, co dobre w twoim dziecku, tak, aby na to co gorsze nie starczyło już miejsca
• Słuchaj zawsze tego co ma do powiedzenia twoje dziecko, a gdy zbliży się do ciebie, by o coś zapytać lub coś skomentować, zawsze odpowiadaj
• Szanuj swoje dziecko nawet wtedy, gdy popełnia błędy. Naprawi je zaraz albo nieco później
• Bądź gotów pomóc dziecku, gdy czegoś poszukuje. Ale bądź również skłonny usunąć się w cień, gdy samo znalazło to czego szukało
• Gdy zwracasz się do swojego dziecka, rób to zawsze w najlepszy z możliwych sposobów. Daj jemu to co w tobie najlepsze

.

„Obaj chodziliśmy do szkoły Montessori. Uważam, że to właśnie było ważną częścią kształcenia, które nie kładło nacisku na podążanie za zasadami i nakazami, tylko prowokowało wewnętrzną motywację, zadawanie pytań o to, jak działa ten świat i robienie rzeczy trochę inaczej.” Larry Page i Sergey Brin – współzałożyciele Google

Książę William i książę Harry – z brytyjskiej Rodziny Królewskiej

Jeffrey Bezos – założyciel Amazon.com

Jimmy Wales – współzałożyciel Wikipedii

Katharine Graham – właściciel, Redaktor  „Washington Post”

Jacqueline Bouvier Kennedy Onassis – redaktor, była Pierwsza Dama

George Clooney – aktor

Will Wright – projektant The Sims

Anne Frank – autor książki „The Diary of Anne Frank”

Gabriel García Márquez – laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury

T. Berry Brazelton –  pediatra i autor wielu książek

Friedensreich Hundertwasser – austriacki malarz i architekt

John Bradshaw – psycholog i autor

Marcy Carcy – producent telewizyjny

1. Dlaczego do jednej grupy chodzą dzieci w jednym wieku?  Grupa zróżnicowana wiekowo swoją strukturą przypomina rodzinę i stwarza naturalne warunki do rozwoju społecznego i umysłowego dzieci. Jest doskonałym polem do nauki zachowań społecznych dla dzieci nieposiadających rodzeństwa. W takiej grupie tworzy się system opiekuńczości, w którym starsze przejawiają troskę o najmłodsze dzieci. Dzieci młodsze w razie trudności zwracają się nie tylko do nauczyciela, ale właśnie do starszych kolegów, chętnie ich naśladują, przejmują od nich wiedzę, umiejętności, doświadczenia, przyzwyczajenia.Przebywając w grupie zróżnicowanej wiekowo każde dziecko doświadcza różnych pozycji w grupie, od najmłodszego, średniego i najstarszego.
2. Co to jest praca własna? Praca własna to czas , kiedy realizujemy podstawę programową szkoły.
3. Dlaczego w przedszkolu nie ma kar i nagród? Poprzez jasne wyznaczenie granic zachowania, porządek i aktywność opartą na jasnych zasadach pedagogicznych dzieci rozwijają samokontrolę, wewnętrzną dyscyplinę oraz szacunek do siebie i innych. Każda grupa wypracowuje również własne zasady grupowe w zależności od aktualnych potrzeb. Maria Montessori była zdania, że zarówno nagrody jak i kary obrażają dziecięcą godność. Ich stosowanie zaburza wewnętrzną motywację dziecka, czyniąc ją zależną od opinii z zewnątrz, a przecież nie o to chodzi w wychowaniu samodzielnego człowieka.
4. Co to jest lekcja ciszy? Celem lekcji ciszy nie jest bezcelowe zatrzymanie dzieci lecz pożyteczna praca dzieci nad samymi sobą, procesem doskonalącym ich duchowość i zachowanie. Nie jest krzykiem nauczyciela nakazującego nic nie mówienie, lecz staraniem się dzieci o osiągnięcie idealnego stanu bezruchu, koncentracji, precyzji i delikatności. Lekcje ciszy są charakterystycznym i bardzo cennym elementem metody dr Marii Montessori.
5. Co to jest krąg wdzięczności? Jest to czas kiedy spotykamy się w kręgu aby porozmawiać z kolegami i koleżankami za co jestem wdzięczny, podziękować za pomoc, za dobre słowo, za bycie razem, za wszystko co nas spotyka.
6. Co jest takiego wyjątkowego w metodzie Montessori? Edukacja Montessori to więcej niż metoda edukacyjna, to także filozofia rozwoju człowieka. Stanowi to wyraźny kontrast w stosunku do innych podejść w edukacji, zarówno tradycyjnych, jak i alternatywnych.

   Dr Montessori zaprojektowała materiały, których nie znalazła w żadnej innej pedagogice i dostosowała je do odpowiedniego etapu rozwoju dziecka. Ta niezwykła metoda stwarza bezpieczne, pełne miłości i radości środowisko, w którym dzieci nie tylko zdobywają fakty, ale raczej uczą się koncentracji, wytrwałości, samodzielnego myślenia oraz współpracy z innymi poprzez doświadczenia w swoim środowisku. Jej istotą jest pomoc każdemu dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału we wszystkich dziedzinach życia. Aby dziecko w pełni mogło rozwinąć ten potencjał fizyczny, intelektualny i duchowy, musi mieć wolność – wolność osiągniętą poprzez porządek i samodyscyplinę. W otoczeniu Montessori każde dziecko spotyka się z szacunkiem w środowisku stworzonym w celu zapewnienia indywidualnego komfortu, sukcesu i osiągnięć oraz rozwija się w niezależności i pewności siebie, co czyni tę metodę wyjątkową i ponadczasową.

   7. Czy i w jaki sposób moje dziecko dostosuje się później do funkcjonowania w innej placówce? Od początku funkcjonowania w placówce Montessori dziecko uczy się otwartości na świat, gotowości do nauki, podejmowania nowych wyzwań i pokonywania trudności. Kształtuje w sobie takie cechy jak: cierpliwość, szacunek, odpowiedzialność za siebie, innych ludzi i świat. Uczy się również przestrzegania i respektowania norm grupowych i społecznych. W związku z tym nie sprawia mu trudności wejście w nowe otoczenie, w nową sytuację np.: szkolną. Często dziecko traktuje to jako pozytywne doświadczenie i ciekawe wyzwanie. Łatwo też odnajduje się w nowych sytuacjach społecznych, ponieważ dobrze poznało czym jest pomaganie, wzajemna życzliwość, współpraca i współdziałanie. Z łatwością skupia uwagę i koncentruje się na zadaniach, ponieważ zostało do tego przygotowane.

   8. Czy dzieci w przedszkolu Montessori robią co chcą? W Szkołach Montessori szanujemy wolność i niezależność dzieci, ich samodzielność i kreatywność. Bierzemy pod uwagę ich potrzeby i zainteresowania. Dajemy dziecku przestrzeń, wolność i szanujemy jego prawo do wyboru własnej drogi w poszukiwaniu rozwiązań. Oczekujemy zaś by dzieci pracowały zgodnie z przyjętymi zasadami: szacunku do pracy innych dzieci oraz poszanowania pomocy rozwojowych.